Η κλαίουσα (κλαψιάρα)
Η Llorona (η κλαίουσα) είναι μια χαρακτηριστική γυναικεία μορφή της λατινοαμερικάνικης παράδοσης. Ένας θρύλος που έγινε μύθος. Μια γυναίκα που θρηνεί τις νύχτες αποζητώντας τα χαμένα της παιδιά –που η ίδια σκότωσε σε μια στιγμή τρέλλας.
Αν και συναντιέται σε διάφορες παραλλαγές στην Λατινική Αμερική, η κεντρική ιδέα παραμένει πάντα η ίδια.
Η Chavela Vargas, από την ταινία Frida, 2002.
La llorona
La Llorona es un espectro del folclor hispanoamericano que, según la tradición oral, se presenta como el alma en pena de una mujer que asesinó o perdió a sus hijos, busca a estos en vano y asusta con su sobrecogedor llanto a quienes la ven u oyen.
Si bien la leyenda cuenta con muchas variantes, los hechos medulares son siempre los mismos.
Chavela Vargas, de la película Frida, 2002.
Όλοι με αποκαλούν «ο μαύρος», κλαίουσα
μαύρος αλλά τρυφερός.
Όλοι με αποκαλούν «ο μαύρος», κλαίουσα
μαύρος αλλά τρυφερός.
Νοιώθω σα μια πράσινη πιπεριά, κλαίουσα
πικάντικη, μα συνάμα γευστική.
Νοιώθω σα μια πράσινη πιπεριά, κλαίουσα
πικάντικη, μα συνάμα γευστική.
[…]
Αλίμονο κλαίουσα, κλαίουσα,
κλαίουσα, οδήγησέ με στο ποτάμι.
Κάλυψέ με με το σάλι σου, κλαίουσα
πεθαίνω από το κρύο.
Αν το θες, επειδή σε αγαπάω κλαίουσα
θες να σε αγαπάω ακόμα πιο πολύ.
Αφού ήδη σου έδωσα τη ζωή, κλαίουσα
τι άλλο ζητάς;
Τι περισσότερο θες;
Todos me dicen el negro, llorona
Negro pero cariñoso.
Todos me dicen el negro, llorona
Negro pero cariñoso.
Yo soy como el chile verde, llorona
Picante pero sabroso.
Yo soy como el chile verde, llorona
Picante pero sabroso.
[…]
Ay de mí, llorona llorona,
llorona, llévame al río
Tápame con tu rebozo, Llorona
Porque me muero de frió
Si porque te quiero quieres, Llorona
Quieres que te quiera más
Si ya te he dado la vida, llorona
¿Qué más quieres?
¿Quieres más?
